In Wercheren (Persingen) ligt Tuin De Villa, een prachtige tuin in het boerenlandschap van de Ooijpolder, met vlakbij de wilde natuur. De eigenaren, Fried en Lily Frederix, hebben er beeldende kunst en gedichten in staan. De gedichten staan op glasplaten. Ook mij vroegen ze een gedicht te schrijven. Dat werd onthuld op 2 september 2015.
Tuin tussen routes
Sta stil bij de kleuren van gras
de bloem die zich vouwt uit haar vlies
bedaar in de geur van de tuin
die wijkplaats voor het gewemel
van fietsers op het dijkje
langs de oude loop van de waal
auto’s die ruisend de ooij invaren
salamanders op het ecopad.
Tussen bedrijven en overlaten
ligt het maaien van distels
en het aanzien van rupsen, wuift
door het oog in de haag de ruigte.
Ondertussen is er een boek verschenen over de tuin,
de eigenaren en de gedichten.
Daarin staat nog een tweede gedicht van mij,
dat ik schreef op een bloem in de tuin
waarvan ik aanvankelijk de naam niet wist.
Pas later hoorde ik van Lily Frederix dat het een
Nectaroscordum siculum was,
oftewel een Bulgaarse ui.
Uit het vlies
Juist haar vergeten
vast te leggen op een foto
vergeten ook haar naam te vragen
maar ik zie haar voor me
fier op haar hoge rechte steel
in westenwinden kwetsbaar
ze vouwt haar knoppen
uit een vlies, voorzichtig lila
in het doorzichtig witte
roekeloos de vrijheid in
om mooi de dagen te weerstaan
betrouwbare vriendin van het oog.
Hier ben ik, schijnt ze te zeggen
geen twijfel mogelijk, ik sta
zoals ik ben in al mijn stadia.
Marijke Hanegraaf Gedichten 